خاطرات شروع بعد از ۶سال دوری از کنکور

۶سال دوری از کنکور و کتاب

نیلوفر جوان  پس از ۶ سال دوری از کنکور و کتاب و درس مجدداً تصمیم می گیرد که درس بخواند . بخشی از خاطرات آموزشی او را با هم می خوانیم .

بعد از ۶ سال فاصله گرفتن از درس و مدرسه حتماً باید یک سری راهکار برای جلوگیری از حواس پرتی و وقت تلف کردن به کار می بردم ؛

چون اصلاً زمان برای از دست دادن نداشتم ، حتی فرصت جبران هم نداستم .

پس تصمیم گرفتم مسائلی را که باعث می شد فکرم را به خود مشغول کند با توجهم جز درس به آن ها معطوف شود تمام و کمال جمع کنم .

مثلا چون به شدت در هوای ابری و بارانی برای بیرون رفتم وسوسه می شدم ، تمام پنجره های مشرف به آسمان و خیابان را با ملافه و پتوی زخیم پوشاندم و به جای نور روز ، چراغ روشن می کردم .

این روش دو ویژگی مثبت داشت :

یکی این که به هیچ عنوان در جریان حال و هوای بیرون قرار نمی گرفتم تا برای بیرون رفتم وسوسه شوم و دوم این که وقتی چراغ روشن می کردم باعث می شد حس کنم روز رو به پایان است و از آن چیزی باقی نمانده و وقت را به استراحت و بطالت نگذارنم .

راهکار دوم این بود که تلویزیون و لپ تاپ و اینترنت و موبایل را جمع کرده بودم

و در زمان که در آزمون ها و امتحانات ، نمره ، رتبه و تراز عالی می آوردم

برای ۳۰ دقیقه تا یک ساعت به خودم جایزه ی تشویقی می دادم.

و از یکی از این وسایل استفاده می کردم این روش هم دو ویژگی داشت :

اول این که حواسم پرت این ابزار نمی شد.

و دوم این که برای بالا بردن کیفیت مطالعه اشتیاق بیشتری داشتم.

راهکار سوم این بود که تلفن منزل را در پایین ترین صدای ممکن قرار دادم

تا اگر تماس داشتند در زمان مطالعه حواسم پرت نشود و در زمان استراحت به تماس های تلفن رسیدگی می کردم .

در کنار این مطلب از تمام دوستان و اقوام نزدیک خواسته بودم اگر کار واجب داشتند روی پیغام گیر پیام بگذارند و در غیر ضرورت از پاسخ ندادن من دلخور نشوند .

هر ۴ هفته یک بار ۲ ساعت زمان استراحت برای بیرون رفتن گذاشته بودم. و خودم را ملزم کرده بودم که تمام درس ها را طبق برنامه ام بخوانم ؛ در غیر این صورت کمبود ساعات را در این زمان ها جبران می کردم.

با استفاده از این راهکارها تا حد خیلی زیادی از پرش ذهن و وقت تلف کردن جلوگیری ولی تمام این ها در گروه پشتکار و درس خواندن هدفمند بود .

در اواسط راه خیلی وقت ها احساس خستگی و پشیمانی می کردم.

ولی با فکر کردن به هدفی که داشتم و نتیجه ی تلاش هایم ، خستگی را از یاد می بردم.

در کنار راهکارهای خودم حضور مشاور و برنامه ریزی مناسب برای شرایط من جزء مهمترین مسائل در موفقیتم بود .